W 1858 roku w okolicy francuskiego miasteczka Lourdes wiejska dziewczyna Bernadetta Soubirous doświadczyła osiemnastu objawień Matki Bożej. Cudowne spotkania miały miejsce w grocie Massabielle pomiędzy 11 lutego a 16 lipca 1856 roku. Bernadetta Soubirous pochodziła z ubogiej wiejskiej rodziny. Gdy doszło do nadzwyczajnych widzeń, miała 14 lat i cierpiała na nieuleczalną, w tamtym czasie, astmę. Wraz ze swoimi kuzynkami zbierała drewno na opał, ale ze względu na chorobę szła wolniej. Gdy przechodziła obok niewielkiej groty, dostrzegła bijące z niej światło oraz postać „pięknej Pani” ubranej w białą suknię, biały płaszcz i błękitną wstęgę. Dziewczyna zaczęła się modlić, a po skończonej modlitwie widzenie ustało. Piękna Pani poprosiła, by dziewczyna przychodziła do groty przez 15 dni z rzędu…

„BERNADETTA. CUD W LOURDES” w reżyserii Jeana Sagalosa to poruszająca opowieść o cudownych objawieniach, które odmieniły życie tysięcy ludzi.
Od lutego do lipca 1858 roku, Matka Boża 18 razy objawia się Bernadetcie Soubirous; prostej, obdarzonej dużym temperamentem, nieco upartej, ale niezwykle uczciwej nastolatce z prowincjonalnego Lourdes na południu Francji. Do miasteczka zaczynają przybywać pielgrzymi, dochodzi do cudownych uzdrowień, a wieść o Lourdes obiega świat. Bernadetta musi zmierzyć się z ciężarem misji powierzonej jej przez Maryję...

Kreacja Bernadety Soubirous (w tej roli znakomita Katia Miran, nagrodzona na Festiwalu Filmów Religijnych w Rzymie) jest poruszająca i pełna uroku. Widz na długo pozostanie pod jej wrażeniem. Co najistotniejsze, jest absolutnie prawdziwa. Twórcy budowali tę postać, opierając się o dzieła o. Laurentina, najwybitniejszego znawcy tematyki Lourdes. Bernadeta nie jest cukierkowym dziecięciem z obrazka, nie jest też wielkim teologiem ani monumentalną świętą z ołtarza. Jest za to modelowo upartą, obdarzoną dużym temperamentem, ale niezwykle uczciwą nastolatką, która nie kalkulując i nie licząc się z konsekwencjami, ma zamiar po prostu mówić o tym, co widziała na własne oczy. Szczerość i determinacja Bernadetty zostaje nagrodzona.
Dziś Lourdes jest jednym z najsławniejszych miejsc pielgrzymek na świecie, odwiedzanym co roku przez 6 milionów pielgrzymów, a Bernadetta uznana została świętą.

Wywiad z Jeanem Sagalosem, reżyserem i współscenarzystą filmu (fragmenty)

- Co zainspirowało Pana do wyboru tego tematu na projekt filmowy?

- Pomysł przyszedł od przyjaciela, który wyprodukował w 1987 roku film Jeana Delannoya Bernadette. Jako że w 1943 roku pojawił się film Henry’ego Kinga Pieśń o Bernadette z Jennifer Jones, mój przyjaciel stwierdził, iż trzeba systematycznie powracać do tego tematu. Zwrócić się do nowego pokolenia, które słabo bądź wcale nie zna Bernadety Soubirous. (…)

- Jakie w takim razie było wasze podejście? Co chcieliście przekazać?

- Jedno ze zdań, które wypowiedziała Bernadeta, bardzo nas uderzyło: „Nie otrzymałam polecenia sprawić, abyście uwierzyli, ale aby wam to przekazać”. To nie jest kazanie, nie posłużyła się swoją wizją, nie wykorzystała jej, żeby się wywyższyć czy też, by narzucić swoje przekonania. Po prostu opowiedziała to, co się wydarzyło. Uściśliła też, że „cudu nie można wytłumaczyć, można tylko go przeżyć”. Wyszliśmy z założenia, że to Bernadeta ożywia tę historię, to ona jest jej początkiem i skoncentrowaliśmy się na sposobie, w który zmierzyła się z opinią ludzi, władzami publicznymi oraz Kościołem w czasach, gdy Napoleon III właśnie wprowadził zarządzenie podkreślające laickość szkół. To dlatego ta historia stała się niezwykle ważna i Bernadeta broniła swoich opinii z ponadludzką siłą. Interesowała nas jej determinacja – coś czuję, coś widzę, mówię wam o tym, kropka. Nie próbujcie mi przeszkodzić, nie próbujcie skłonić mnie do zaprzeczenia tego, czego jestem pewna.

ZWIASTUN