Dwa plemiona. Jedna miłość. Tanna to wyspa położona na Południowym Pacyfiku. Zamieszkuje ją jedno z ostatnich tradycyjnych plemion - rdzenna ludność Yakel. Wawa,

„TANNA” w reżyserii Martina Butlera i Bentley’a Deana – to przejmująca historia o miłości. Nikt z obsady nigdy wcześniej nie występował przed kamerą. Wszyscy aktorzy pochodzą z Yakel lub z sąsiednich wiosek. Nie mają żadnego wykształcenia, większość z nich nigdy nie opuściła Tanny. Wszyscy prowadzą całkowicie tradycyjne życie, przestrzegając zasad Kastom.

…Młoda dziewczyna, zakochuje się w Dainie – wnuku wodza. Kiedy konflikt między zwaśnionymi plemionami Yakel oraz Imedinów eskaluje, starszyzna decyduje się oddać Wawę za żonę wodzowi wrogiego plemienia. Jest to warunek zawarcia pokoju oraz tradycja aranżowania małżeństw. Młodzi kochankowie decydują się na ucieczkę, muszą wybrać między głosem serca a przyszłością plemienia. Starszyzna staje przed dylematem: zachować tradycję i kulturę czy dostosować się do stale rosnących zewnętrznych wymagań.

Film „TANNA” oparty jest na prawdziwej historii i występuje w nim rdzenna ludność.

Ludzie po raz pierwszy przybyli na Tannę około 3000 lat temu. Lud o nazwie Lapita wypłynął z archipelagu Bismarck w Papui-Nowej Gwinei dokonując kolonizacji wyspy. Przywieźli ze sobą świnie, kurczęta, ceramikę oraz wiele roślin.

Angielski kapitan James Cook był pierwszym Europejczykiem, który odwiedził Tannę w 1774 roku. Następni byli misjonarze którzy dotarli tam w XIX wieku. W połowie XX wieku powstał potężny ruch lokalny odrzucający kolonialną obecność, popierający powrót do Kastom czyli zbioru starych tradycyjnych wartości i zasad plemiennych oraz porzucenie zachodnich ubrań, pieniędzy i szkół. Chociaż przywódcy zostali aresztowani a następnie wygnani, ludność Tanny nadal świętuje ten dzień.

Z NOTATEK REŻYSERA

Plemię Yakla z wyspy Tanna nadal poluje za pomocą łuku i strzał a ich ubrania i domy są zrobione z materiałów zebranych w otaczającej ich dżungli. Żyją zgodnie z cyklem natury. Rozpoczynają dzień od wschodu słońca a kończą go uroczystością kava – jest to picie napoju z korzenia pieprzu o zachodzie słońca. Ci ludzie są dumni ze swojej kultury i chcą się podzielić nią z resztą świata.

Przez siedem miesięcy żyliśmy razem, wymieniając się jedzeniem, opowieściami, ceremoniami, śmiechem, problemami i przygodami. Dzieci Bentley'a bawiły się z ich dziećmi, uczyły się ich języka i stylu życia. Pewnego dnia mężczyźni z plemienia zaśpiewali głęboko poruszającą pieśń o dwojgu kochanków, którzy sprzeciwili się zwyczajowi aranżowania małżeństw. Historia tych dwojga zakochanych w sobie ludzi zmieniła na zawsze panujące na wyspie zasady.