Pokazy festiwalowe: Berlinale 2018

Nastoletnie siostry Maria i Hannah mieszkają wraz z owdowiałym ojcem w małej miejscowościw południowych Niemczech. Pewnego dnia do ich domu puka młody wędrowny stolarz, którego ojciec zatrudnia przy remoncie kościoła. Valentin staje się też nowym domownikiem. Z Marią, starszą z sióstr, dzieli jej pasję do muzyki organowej. Chłopak chętnie słucha jak gra w pustym starym kościele, okazuje się też, że świetnie zna budowę i tajniki znajdującego się tam instrumentu. Pomimo sympatii, jaka nawiązuje się między nimi, Maria zachowuje wobec młodego przybysza dużą rezerwę. Ich relacje obserwuje trochę zazdrosna o siostrę Hannah. Jest przekonana, że wkrótce odkryje romans Marii i Valentina. Odkrywa jednak zupełnie inny związek.

Film Felixa Hassenfratza pokazywany podczas ostatniego Berlinale w sekcji Perspektywy Kina Niemieckiego podejmuje trudny temat wykorzystywania seksualnego w rodzinie. Na przykładzie swojej bohaterki reżyser pokazuje, jak trudno jest się przyznać do tego faktu, przełamać milczenie, poprosić o pomoc. Ukazuje dziewczynę, która odrzuca wsparcie, choć przychodzi ono od biskiej jej osoby. Maria boi się, że Hannah będzie kolejną ofiarą ojca. Przytłoczona uczuciem wstydu i strachu nie potrafi też, choć bardzo chce, nawiązać intymnego kontaktu z Valentinem. Jedynym ratunkiem wydaje się być ucieczka.

Felix Hassenfratz zanim podjął w 2004 roku studia w Międzynarodowej Szkole Filmowej w Kolonii pracował jako fotograf na planach filmowych oraz jako asystent reżysera. Za swój krótkometrażowy film dyplomowy Der Vedacht otrzymał Niemiecka Nagrodę Filmową w kategorii najlepszy film. W 2011 roku za serię dokumentalną Schnitzeljagd im Heiligen Land wyróżniono go Nagrodą Grimme. Film Verlorene jest debiutem kinowym Felixa Hassenfratza.