Lato 1993 - pokaz specjalny

Po filmie spotkanie z Magdą Fres (psychologiem)

dr n. hum. Magda Fres - certyfikowana i akredytowana przy Izbie Coachingu life coach, creativity coach, akredytowana superwizor Izby Coachingu i członkini Komisji Akredytacyjnej, psycholog ze specjalizacją interpersonalną i menedżerską, trenerka rozwoju osobistego i umiejętności miękkich, pisarka, nauczycielka akademicka.

W latach 2014-2017 dyrektor Oddziału Śląskiego Izby Coachingu.

Właścicielka Katowickiego Centrum Psychologii i Coachingu, gdzie prowadzi konsultacje psychologiczne, sesje coachingu indywidualnego i grupowego oraz warsztaty rozwojowe. Specjalizuje się w life coachingu oraz coachingu twórczości i kreatywności. Rozwija biznesy twórcze.

"Lato 1993"

{{.MFF Berlinale 2017 - najlepszy debiut, najlepszy film sekcji Generation Kplus.}}

"Lato 1993" to czarująca i niebanalna podróż w czasie. Film, który doceniła publiczność na całym świecie, w idealnych proporcjach wzrusza i bawi. Carla Simón, wyróżniona Kryształowym Niedźwiedziem na Berlinale, z wyczuciem portretuje proces przeżywania starty i ekscytację towarzyszącą budowie nowej rodziny. Jej film łączy w sobie ciepło i błogość z intensywnymi emocjami czasu dorastania. Lato 1993 to film, który udowadnia, że szczęście można znaleźć wszędzie – wystarczy się rozejrzeć.

{{.Hiszpański kandydat do Oscara 2018.}}

"Ten obsypany nagrodami film to prawdziwa perełka." (Aleksandra Lipczak, "Przekrój")

"Lato 1993 roku to czas trudnych zmian. Sześcioletnia Frida ma zamieszkać ze swoim wujkiem i jego rodziną na hiszpańskiej prowincji. Nie jest to jednak wakacyjny wyjazd. Dziewczynka straciła oboje rodziców - mama niedawno zmarła po długiej chorobie - i musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami. Pierwszy film pełnometrażowy Carli Simón oparty jest częściowo na jej dziecięcych doświadczeniach. Unikając sentymentalizmu, katalońska reżyserka rysuje złożony portret emocjonalny dziecka, które mierzy się z falą sprzecznych uczuć - gniewem, zazdrością, ale i rodzącym się poczuciem przywiązania. Z wyczuciem ukazuje proces przeżywania straty, skupiając się nie na dramatycznych wydarzeniach, lecz obserwacji pozornie prozaicznej codzienności. Pomaga jej w tym charyzmatyczna, nad wiek dojrzała odtwórczyni głównej roli Laia Artigas. Ten poruszający film o cierpkim smaku dzieciństwa ciepło przyjęto na festiwalach na całym świecie. W Berlinie otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutu." (Mariusz Mikliński, e-katalog 17. MFF Nowe Horyzonty)

{{.Nominacja do Europejskiej nagrody Filmowej.}}

Dystrybucja w Polsce: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty