Dwie siedemnastolatki uczą się w szkole fryzjerskiej. Mają praktyki w zakładzie, którego właścicielka wciąż żyje w latach 70. ‒ słucha muzyki z tamtych czasów, nosi natapirowane koki, uczy układania niemodnych fal. Ania i Kasia przyjaźnią się, próbują zbudować ciepłą, zwyczajną relację. Ania mieszka z ojcem, który nieporadnie zabiega o uczucia córki. Pewnego dnia w jej życiu pojawia się dawno niewidziana matka. Doskonały film, w którym mimo fikcyjnych sytuacji obserwujemy rzeczywistość pokazaną w sposób dokumentalny. Prawdziwe są nie tylko dialogi, ale i jedna z postaci ‒ Kasia, wcześniej bohaterka krótkiego dokumentu reżysera, i świat, w którym spotykamy dziewczyny. Pokazywany w konkursie głównym w Karlowych Warach, mądry, choć bez fajerwerków, film o uczuciach.