Oskar za najlepszy film obcojęzyczny
Złote Globy 2016: najlepszy film obcojęzyczny
MFF w Cannes 2015: Nagroda Specjalna Jury, Nagroda FIPRESCI
Camerimage Bydgoszcz 2015: Brązowa Żaba
National Board of Review 2015: najlepszy film obcojęzyczny

Rok 1944, Auschwitz-Birkenau. 48 godzin z życia Szawła Ausländera, członka Sonderkommando - oddziału żydowskich więźniów zmuszonych asystować hitlerowcom w wielkiej machinie Zagłady - na krótko przed wybuchem buntu. W rzeczywistości, której nie sposób pojąć, w sytuacji bez szans na przetrwanie, Szaweł próbuje ocalić w sobie to, co zostało z człowieka, którym kiedyś był.

Debiut 38-letniego László Nemesa - nagrodzony Grand Prix na festiwalu w Cannes - przełamuje dotychczasowe, typowe dla fabuł o holocauście klisze narracyjne. Reżyser rezygnuje z epickiej skali, która tworzy iluzję, że jesteśmy w stanie pojąć skalę tej zbrodni. Film Nemesa cechuje maksymalny realizm i perspektywa jednostki patrzącej na fragmenty piekła. Syn Szawła powstał z głębokiej potrzeby autentyczności, a drobiazgowa dokumentacja i produkcja zajęły twórcom pięć lat.

Syn Szawła (...) wprowadza widza w sam środek obozu koncentracyjnego. Naszym celem było obranie ścieżki zupełnie innej niż w klasycznych dramatach historycznych, pokazujących szeroką perspektywę i wiele różnych punktów widzenia. Nie chcieliśmy opowiedzieć historii holocaustu, tylko prostą historię jednego człowieka, znajdującego się w straszliwej sytuacji. Reżyser, László Nemes

To, co czterdzieści lat temu za sprawą swojej powieści Los utracony zrobił Imre Kertész, powtórzył w pewnym sensie teraz Nemes. Syn Szawła to rodzaj bolesnego, ale jakże potrzebnego kinowego doświadczenia. Film, który chwyta za gardło i pewnie długo nie puści. Stopklatka.pl

I staje się coś, czego nigdy nie doświadczyłem w filmach o obozach zagłady: wyłączam przeżywanie, pochylam głowę. Muszę stać się kompletnie bierny, nieludzki. I przez moment wiem, jak to jest. Jaki byłbym, gdybym tam się znalazł. Gazeta Wyborcza

Syn Szawła nie pozwala o sobie zapomnieć. Wprost