Czarno-biały, porywający pod względem wizualnym film W OBJĘCIACH WĘŻA”, trzeci w dorobku kolumbijskiego reżysera Ciro Guerry, powstał na podstawie dzienników podróży przez kolumbijską Amazonię, napisanych przez Theodora Kocha-Grunberga i Richarda Evansa Schultasa – pierwowzorów bohaterów filmu. Obaj pojawiają się w filmie jako symbole Zachodniego stylu życia i postrzegania świata, dalekiego od tradycyjnej wiedzy i mądrości. Film zadedykowany został kolumbijskiej Amazonii i jej rdzennym mieszkańcom, których pieśni nigdy nie usłyszymy.

Ten niezwykle intuicyjny i hipnotyczny film fabularny, w którym obowiązuje logika marzeń i snów, jest nie tylko przykładem realizmu magicznego w kinie. To fascynujący obraz człowieka, natury i negatywnej strony kolonializmu. To również ciekawy filmowy traveloque, portretujący piękno Amazonii i jej rdzennych mieszkańców. Panoramiczne kompozycje autorstwa Davida Gallego zachwycają subtelnością i monochromatyczną formą. Film powstawał 5 lat.

…Amazoński szaman Karamate to „ostatni Mohikanin” swego ludu. Tylko on zna tajemnicę Yakruny – rośliny, która jest remedium na wszystkie choroby człowieka. To cel poszukiwań dwóch białych naukowców, którym oddzielnie szaman towarzyszy. Ich podróż przez Amazonię powoli zmienia się w pełną tajemnic wyprawę do jądra ciemności. Obie wędrówki, które dzieli od siebie 40 lat, krzyżują się wielokrotnie, wywołując poczucie bezczasowości miejsca, w którym się dzieją. Naukowcy szybko uświadamiają sobie, że ich logika jest bezużyteczna w starciu ze światem, w którym mity i rytuały okazują się ważniejsze od nauki. Po drodze spotykają niemal wszystko: od kanibalizmu po zdegenerowane kulty wyrosłe z katolicyzmu.

Film pokazuje fantasmagoryczną podróż w głąb zarówno zachwycającej Amazonii, jak i samego siebie. Obserwujemy świat intuicji, w którym przypadek, szaleństwo i magia odgrywają równą rolę. Skojarzenia z Czasem Apokalipsy F. Coppoli, czy jego pierwowzorem Jądrem ciemności J. Conrada nie są wcale przypadkowe.

Pytanie do reżysera

- Skąd pomysł na taki film?

- Mój poprzedni film „Wietrzne podróże” był bardzo osobisty i dotyczył wielu prywatnych kwestii: rodziny, kultury i tożsamości. Chciałem od tego uciec. W nowym filmie postanowiłem wyruszyć w podróż w nieznane. Dla Kolumbijczyka nie ma bardziej nieznanego miejsca niż Amazonia – zajmuje połowę kraju, ale tak naprawdę niewiele o niej wiemy. Chciałem poszukać czegoś nowego na jej temat. W ten sposób natrafiłem na dzienniki pierwszych odkrywców kolumbijskiej Amazonii: Theodora Kocha-Grunberga i Richarda Evana Schultesa. Były fascynujące i zainspirowały mnie do dalszej pracy. Postanowiłem wykorzystać swój charakterystyczny styl pracy i pokazać w filmie niezwykłe krajobrazy oraz problem zagrożenia kolonializmem, nieustanie niszczącym amazońską dżunglę. Nie chcieliśmy przenosić logiki zagranicznego sposobu produkcji filmowej do Amazonii. Postanowiliśmy zachować jak największy szacunek wobec dżungli.