„Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla o istnieniu” to surrealistyczna komedia, która została okrzyknięta przez krytyków filmowych, mistrzowskim domknięciem trylogii absurdu Roya Anderssona, na którą złożyły się też filmy „Do ciebie, człowieku” i „Pieśni z drugiego piętra”. Najnowszy obraz szwedzkiego reżysera to ukoronowanie jego twórczości, za który wyróżniono go Złotym Lwem, najważniejszą nagrodą MFF w Wenecji.       

Dwaj domokrążni sprzedawcy, Sam i Jonathan, jak współcześni Don Kichot i Sancho Pansa zabierają widza na wędrówkę przez kalejdoskop ludzkich losów. Podróż ta pokazuje piękno jednych chwil, błahość innych, humor i tragedię, które tkwią w ludziach, wielkość człowieczeństwa i jego kruchość. Tytuł nawiązuje do ptaków z obrazu Breugla „Myśliwi na śniegu”, które z wysoka obserwują świat i wydają się myśleć: Kim są ludzie? Za czym tak gonią? Podobnie jak inne obrazy tego reżysera, film stanowi łańcuch epizodów, mających kulminacje w absurdalnych wizjach, pełnych zarazem czarnego humoru, jak i tragizmu.

Żeby zrealizować swoje dzieło w takiej formie, jak zapragnął, reżyser przez siedem lat pracował, robiąc reklamy i w ten sposób gromadząc środki na w pełni niezależny film. Andersson nie chciał być podporządkowany oczekiwaniom producentów, chciał nakręcić film utrzymany w takim stylu, za jaki kochają go widzowie, co udało mu się w pełni. Pokazywany na rozlicznych festiwalach filmowych obraz uwodzi inteligentnym poczuciem humoru, intertekstualnymi odniesieniami i śmiałym spojrzeniem na ludzką egzystencję.

Ważniejsze nagrody:

Złote Żuki - najlepsza scenografia Isabel Sjöstrand, Julia Tegström, Nicklas Nilsson, Sandra Parment , Ulf Jönsson

International Cinephile Society Awards – najlepszy film

2014 – 71. MFF w Wenecji, Złoty Lew

 
Prasa o filmie:
 
Genialny film

Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza

 
Zwycięstwo prostoty nad efekciarstwa, aktorstwa nad gwiazdorstwem, sztuki filmowej nad sztuczkami serwowanymi przez innych.

Małgorzata Sadowska, Newsweek

 
Najlepszy film Anderssona.

Kuba Armata, Dziennik. Gazeta Prawna

 
Apokalipsa jeszcze nigdy nie była tak zabawna.

Piotr Czerkawski, Kino

 
Przykład stuprocentowego kina autorskiego, które nie ogląda się na nikogo.

Artur Zaborski, Art & Business

ZWIASTUN: