“ŚWIT” (reżyseria - Laila Pakalnina) – łotewski kandydant do Oscara – to film oparty na sowieckiej historii propagandowej o młodym pionierze Pawliku Morozowie, który zadenuncjował swego ojca tajnej milicji i w odwecie został zamordowany przez swoją rodzinę. Jego życie miało być inspiracją dla wszystkich « prawych » obywateli Związku Radzieckiego.
Bohaterem filmu jest 10-letni Janis. Chłopiec jest pionierem i żyje w kołchozie o nazwie « Świt »na terenie dzisiejszej Łotwy. Jego ojciec jest wrogiem kołchozu (i systemu sowieckiego) i zamierza spalić siedzibę dyrekcji. Mały Janis zdradza i wydaje swego ojca milicji, za co ojciec mści się zabijając Janisa. Kto w tej sowieckiej przypowieści jest dobry, a kto zły?
Czarno-biały “ŚWIT” powstał w oparciu o scenariusz Siergieja Eisensteina. Jest swoistą symfonią wizualną, w której tak jak w filmach Eisensteina obraz i montaż są ważniejsze niż informacja i dialog. Opowiada o nieodległych czasach, kiedy to sowieckie realia zmuszały do dokonywania tragicznych wyborów w imię totalitarnych ideałów. Syn zdradzał ojca a ojciec wydawał syna.
“ŚWIT” nie jest jednak filmem o przeszłości. Zjawisko bezmyślnego podążania za głosem reżimu nie jest ograniczone do konkretnych czasów czy przestrzeni.
W tym poemacie wizualnym, ze strony polskiej jedną z wiodących ról odgrywa Wiktor Zborowski, Wojciech Staroń był autorem zdjęć a Natalia Czeczott odpowiadała za kostiumy.